5-اتصال كارت گرافیك:
بیشتر مادربود ها دارای كارت گرافین آنبورد هستند كه روی خود مادر بورد می باشد كه اگر كارت گرافیك اكسترنال نداشته باشید می توانید از این كارت گرافیك آنبود استفاده كنید .در صورتی كه از كارت گرافیك اكسترنال می خواهید استفاده كنید آن را مانند تصویر زیر به ماربود متصل كنید:
6- تست اول :
قبل از ان که به ادامه کار بپردازیم ما باید مطمئن شویم که مادربورد و پردازنده به درستی کار می کند . بیشتر کیس ها به کامپیوتر اجازه کار با کیس باز را می دهند . کارت گرافیک خود را نصب و آن را بایک پیچ محکم می کنیم . سپس یک کابل پاور AC به منبع تغذیه پاور متصل می کنیم و مانیتور را به پورت VGA ی کارت گرافیک متصل می کنیم . کیبورد را به یک PS/2 متصل می کنیم . اگر منبع پاور دارای یک سوئیچ در بیرون باشد آن را روشن کرده و سپس دکمه پاور را روی PC می زنیم .
اگر اتفاقی نیفتاد احتمالا فراموش شده که کابل AC به سوکت روی دیوار متصل شود یا یکی از کابل های جلوی کیس به مادربورد به طرز صحیحی متصل نشده است . ( ابتدا کانکتورهای " Power SW " و " reset SW " را چک می کنیم ) .
اگر پاور به درستی کار می کند ما باید حداقل صدای فن پاور را بشنویم و فن cpu نیز باید بچرخد .
وقتی همه چیز کار کند ما باید POST Screen ( Power-On Self Text ) با متن سفید روی پس زمینه مشکی را ببینیم .
POST نشان می دهد که کامپیوتر چقدر حافظه دارد و به طور اتوماتیک درایوهای IDE را شناسایی می کند . با این تست ما مطمئن می شویم که مادربورد و cpu و RAM همگی کار می کند .
اگر POST ظاهر نشد نباید نگران شد . کامپیوتر را خاموش و از برق می کشیم و تمام اتصالات را چک می کنیم . اطمینان حاصل می کنیم که همه DIMM ها سر جایشان محکم هستند و کارت گرا فیک در اسلات AGP محکم نصب شده است و مادربورد در داخل کیس درست نصب شده است . اگر پشت سر هم صدای بیپ بشنویم به این معنی است که مادربورد می خواهد یک کد اشتباه به ما بدهد ( و حداقل به این معنی است که ما اسپیکرهای PC را درست نصب کرده ایم ) .کتابچه مادربورد را چک می کنیم تا بفهمیم که چه چیزی را مادربورد می خواهد به ما بفهماند . بعضی از مادربوردها دارای یک سری LED هستند که کدهای اشتباه را نشان می دهند . وقتی همه چیز درست بود PC را از برق کشیده و نصب بقیه قطعات را ادامه می دهیم.
7- نصب وسایل ذخیره سازی :
کیس ها ممکن است دارای چندین محل درایو باشند . بعضی از محل های درایو دارای صفحه های قابل جدا شدن در جلوی کیس هستند که به آن ها محل های External گفته می شود و در دو سایز هستند . 5 اینچ برای قطعاتی مانند درایوهای CD-ROM و 3 اینچ برای وسایل ذخیره سازی کوچکتر مانند فلاپی درایوها . کیس ها احتمالا چندین محل Internal 3 اینچی دارند که برای هارد دیسک ها در نظر گرفته شده اند . گاهی اوقات محل Internal نصب شده , قابل جابجایی است که نصب و محکم کردن هارد درایو را بسیار آسان می سازد . بعضی از کیس ها دارای ریل هایی هستند که به درایوها اضافه می شوند تا آن ها را کشویی کنند و براحتی در داخل کیس حرکت داده شوند .برای دریافت جزئیات بیشتر باید به مستندات کیس خود مراجعه کنید .
(توجه داشته باشید 2 نوع هارد اینترنال وجود دارد یكی با خروجی SATA و دیگری با خروجی IDE تصویر راستی كابل IDE می باشد و تصویر چپی كابل SATA)
ابتدا ما هارد درایوهای IDE یا SATA را نصب می کنیم . بیشتر هارد درایوها دارای یک قالب جامپر در پشتشان نزدیک کانکتورها هستند . در لیبل آن ها , همچنین یک دیاگرام می باشند که توضیح می دهد که چگونه جامپرها را ست کنیم تا از خود درایو استفاده کنیم یا به عنوان درایو master یا slave روی یک IDE BUS . اگر ما یک هارد درایو داشته باشیم باید آن را به عنوان درایو single یا single/master ست کنیم . اگر دو تا داشته باشیم یکی را به عنوان master و دیگری را به عنوان slave ست می کنیم.
ورودی IDE روی مادربورد:
ورودی SATA روی مادربورد:
همچنان که قبلا گفته شد اگر ممکن باشد باید محل های درایو internal را در بیاوریم . اگر محل های کیس بیرون نمی آیند فقط دنبال محل internal مناسب و دم دست در داخل کیس می گردیم .اگر محلی در نزدیکی منبع پاور باشد سعی شود که از آن استفاده نشود , منبع پاور تولید گرما می کند و ما می خواهیم که هارددرایو تا آنجا که ممکن است خنک بماند . هارد درایو را داخل یک محل درایو internal می کنیم . بنابراین کانکتورها به سمت داخل قرار می گیرند , به سمت مادربورد . آن را با چهار پیچ سفت می کنیم ( درایوهای مختلف از پیچ های مختلفی بهره می گیرند بنابراین سعی کنیم از آن هایی که همراه درایو عرضه می شوند استفاده کنیم ) . محل دایو internal را همراه با هارد درایو نصب شده خارج از کیس نگه می داریم تا زمانی که کابل ها را وصل کنیم .سپس آن را به جای خودش بر می گردانیم و سفت می کنیم .
همانند هارد درایوها , درایوهای نوری نیز می توانند master یا slave باشند . اگر فقط یک درایو داشته باشیم مهم نیست که جامپرهای آن چگونه ست می شوند . اما اگر دو درایو داشته باشیم یکی باید master و دیگری باید slave باشد . اکنون برای هر دایو نوری ( CD-ROM , DVD-ROM یا CD-RW ) یک محل external جدا می کنیم . پوشش متناظر را از جلوی کیس بر می داریم . ممکن است یک صفحه پانچ شده فلزی وجود داشته باشد که احتیاج به برداشتن آن نیز هست . درایوها را در محل ها سر می دهیم . بسته به کیس , طرف چپ درایوها ( وقتی به سمت جلو کیس نگاه می کنیم ) قابل دسترسی آسان تر نسبت به طرف راست می باشد . سفت کردن این درایوها تنها با دو پیچ در طرف چپ کافی است .
توجه داشته باشید كه بعضی از CD و DVD رام یا رایتر ها هم خروجی SATA دارند یعنی می توانید خروجی آنها را به ورودی SATA روی مادربود متصل كنید.
8- اتصال کابل های Data و Power :
بیشتر مادربوردها شامل دو کابل ریبون 40 پینی برای درایوهای IDE و یک کابل 36 پینی برای درایوهای فلاپی و یك كابل SATA برای اتصال برق به هارد های SATA هستند اگر هم این كابل (كابل برق SATA) روی منبع تغذیه یا پاور شما نبود می توانید تبدیل كابل برق IDEبه SATA را تهیه فرمائید كه تصویر آن در زیر مشخص است.
همراه با مادربوردهای جدید امروزی حداقل یک و ممکن است هر دو از کابل های 40 پینی در وا قع 80 سیم داشته باشند ( این ها برای درایوهایی هستند که از رابط ATA-66 یا سریع تر استفاده می کنند ) و یک کانکتور آبی دارند .
کانکتورها معمولا اسلات شده هستند . بنابراین آن ها فقط در یک جهت نصب می شوند . اگر این گونه نیستند نگاهی به خود ریبون می اندازیم , یک سیم , رنگی است . آن سیم باید به پینی که با 1 لیبل گذاری شده است یا با یک پیکان روی درایو و مادربورد به ترتیب علامت گذاری شده است مرتبط شود . فلاپی درایو را در یک محل درایو 3 پینی External نصب می کنیم . همانند درایوهای نوری , شاید احتیاج به برداشتن کاور و صفحه پانچ باشد . آن را حداقل با دو پیچ سفت می کنیم .
اگر تنها یک کابل 80 سیمی داشته باشیم , سر آبی آن را به پورت IDE اصلی مادربورد متصل می کنیم . سپس به بقیه کانکتورها نگاهی می اندازیم .یکی باید با عنوان " master " لیبل گذاری شده باشد . آن را به هارد درایو master ( یا تنها هارد درایو ) متصل می کنیم .اگر دو تا هارد درایو داشته باشیم کانکتور آخری روی کابل را به درایو master متصل می کنیم و کانکتور میانی را به slave . همین کار را با درایوهای نوری تکرار می کنیم , آن ها را به پورت IDE دوم متصل می کنیم . کابل فلاپی درایو یک گره در یک انتهایش دارد . آن سر را به کانکتور 36 پینی فلاپی درایو متصل می کنیم و مطمئن می شویم که ترتیب کابل رنگ شده را با پین های مارک حفظ کرده ایم . سر دیگر کابل را به اسلات مخصوص روی مادربورد متصل می کنیم .باید توجه کرد که هنگام اتصال قطعات IDE باید از اتصالات درایوهای با سرعت بالا ( Ultra-ATA/100 ) با درایوهای سرعت پایین ( ATA/33 ) اجتناب کرد . به عنوان مثال اگر ما یک جفت هارد درایو داشته باشیم که یکی از آن ها brand-new ATA/100 و دیگری یک درایو قدیمی تر باشد , ما باید آن دو را در کانال های جداگانه نگهداری کنیم . چرا که سرعت انتقال پایین تر درایو قدیمی , مزایای درایو جدید را از بین می برد . حساب انگشتی : سریع را با سریع و کند را با کند باید نگه داشت .
اکنون باید همه این درایوها را پاوردهی کنیم . اگر نگاهی به دسته سیم های بیرون زده از پاور داشته باشیم دو نوع کانکتور را می بینیم . کانکتورهای بزرگ تر برای هارد درایو ها و درایوهای نوری هستند که آن ها در یک جهت باریک شده اند و هر درایوی با یک قالب متناظر با آن ها خواهد داشت . کانکتورهای کوچک تر برای فلاپی درایو هستند که آن ها هم همچنین فقط در یک جهت می باشند .9- نصب کارت های expansion :
اکنون که قطعات اصلی را نصب کرده ایم ما باید کارت های expansion را نصب کنیم . ما قبلا کارت گرافیک AGP را برای تست کارایی اجزای اصلی نصب کرده ایم . ما همچنین احتمالا کارت صدا و کارت های PCI دیگری نیز داریم که لازم است آن ها را در اسلات های PCI سفید رنگ نصب کنیم . اگر مادربورد چیپ audio به صورت onboard داشته باشد و ما مایل به نصب کارت صدا به جای آن باشیم , ما باید ساپورت audio ی مادربورد را از کار بیندازیم از طریق برنامه Bios setup .
نصب کارت های expansion در مقایسه با تمام مراحلی که قبلا انجام داده ایم ساده است . به سادگی , gate ی ( کادر فلزی کوچک در پشت کیس ) را که متناظر با اسلات کارت است بر می داریم و با دقت کارت را در محلش قرار می دهیم . اطمینان حاصل می کنیم که آن را در جایش کاملا به طرف پایین فشار می دهیم , آن را با یک پیچ سفت می کنیم .( باید توجه کرد که بیشتر کیس ها از پیچ های عریض برای اسلات های expansion بهره می گیرند اما بعضی از پیچ های باریک استفاده می کنند ) . این کار را برای تمام کارت های expansion که مایل به نصب آن ها هستیم انجام می دهیم : video , audio , network و غیره .
اکنون یک کابل اضافی وجود دارد که باید نسبت به آن دقیق باشیم . درایو CD-ROM همراه با یک کابل خاکستری عرضه می شود . ما باید یک طرف آن را به کانکتور audio-out درایو متصل کنیم . و سر دیگر آن را به قاب CD-in کارت صدا ( یا مادربورد , اگر از sound onboard استفاده می شود ) . این کابل یک ضرورت در PC کاربردی نیست . هدف از آن این است که موزیک را از درایو سی دی رام به فرم آنالوگ تا کارت صدا عبور دهد . همچنین در بیشتر موارد این امکان وجود دارد تا از این کابل استفاده نشود و به تبادل دیجیتال موزیک از کابل ریبون IDE تکیه شود .10- تست بزرگ :
هنوز نباید کیس را ببندیم . یک کار مهم در این لحظه این است که PC را تست کنیم ( حتی شاید بهتر این باشد تا یک سیستم عامل نصب کنیم و مطمئن شویم که همه چیز خوب کار می کند قبل از آن که کاور را در پشت کیس قرار دهیم ) . تست کامپیوتر در این لحظه باعث می شود که اگر اشتباهی در اسمبل قطعات رخ داده باشد مجبور نشویم دوباره کیس را باز کنیم و به بررسی مشکل بپردازیم . همانند تست اول , مانیتور را به کارت گرافیک متصل می سازیم و سیم AC را به منبع پاور .کامپیوتر را روشن می کنیم و منتظر دیدن POST Screen می مانیم . ممکن است ما بخواهیم بعضی از setting ها را در برنامه BIOS Setup تغییر دهیم ( مانند از کار انداختن پردازنده onboard audio که در بالا توضیح داده شد , وقتی ما از یک کارت صدای اضافه شده استفاده می کنیم ) . می توانیم برنامه BIOS Setup را از POST احضار کنیم . اغلب با فشار دادن کلید Delete یا F2 روی کیبورد این کار انجام می شود .
اما بعضی از BIOS ها احتیاج به کلید متفاوتی دارند . POST Screen این موضوع را روشن می کند
اگر POST Screen ظاهر نشد باید مراحلی را که در تست اول نام برده شد دنبال کنیم . اگر ماشین از طریق بیپ یا چراغ های LED یک error code می دهد , به کتابچه مادربورد نگاهی می اندازیم . چک می کنیم که مطمئن شویم همه کارت های expansion و DIMM ها به درستی جا رفته باشند و همه کابل های پاور و دیتا به درستی سر جای خودشان هستند . اگر هنوز هم POST Screen ظاهر نشده باشد کامپیوتر را خاموش و کارت های PCI را در می آوریم . Power را وصل کرده , اگر POST ظاهر شد کامپیوتر را خاموش و هر بار یک کارت نصب می کنیم تا زمانی که مورد مشکل ساز را پیدا کنیم . سعی می کنیم اسلات های PCI را که کارت ها را در آن , جا می دهیم , تغییر دهیم11- روشن کردن کامپیوتر و نصب سیستم عامل :
وقتی POST ظاهر شد , می توان با خیال آسوده کابل های اسپیکر , ماوس , پرینتر و هر چیز دیگر را نصب کرد .
بدون یک سیستم عامل برای اجرای نرم افزار , هر کامپیوتری بلا استفاده است . بعد از اینکه اسمبل سخت افزار تمام شد ما باید به اختیار خودمان یک سیستم عامل نصب کنیم . بیشتر ورژن های جاری ویندوز ( شامل XP ) با یک bootable CD-ROM disk عرضه می شوند که شروع کار را بسیار آسان می کند . Windows 98 با یک bootable floppy diskette برای آسان کردن setup عرضه می شود . بقیه دیسک های نرم افزاری که موقع نصب سیستم عامل باید همراه ما باشند درایورهای مادربورد و ویدئو کارت و کارت صدا و لوازم دیگر که نصب شده اند می باشند .
دکمه پاور را زده , وارد برنامه BIOS Setup می شویم و به بخش انتخاب bootable Devices می رویم که این ممکن است روی یک صفحه setting سطح بالا باشد یا یک صفحه مخصوصی داشته باشد . First boot device را به درایو مدیای مناسب ست می کنیم : CD-ROM اگر CD ویندوز , bootable است یا فلاپی درایو اگر از یک bootable floppy drive استفاده می کنیم .
ماشین را روشن می کنیم . اگر از CD-ROM می خواهیم boot شویم منتظر یک prompt
می مانیم : بعضی وقت ها لازم است که یک کلید را فشار دهیم تا به سیستم بگوییم تا از درایو ROM بوت شود . به ویندوز اجازه می دهیم تا یک پارتیشن روی هارد درایو setup کند و آن را در صورت لزوم فرمت کند . اگر از یک درایو قدیمی که شامل اطلاعاتی می باشد که به آن ها احتیاجی نداریم استفاده می کنیم , باید پارتیشن قدیمی را delete کرده و پارتیشن جدیدی create کنیم . می توان این کار را از طریق رابط نصب ویندوز XP انجام داد . اما با ویندوز me و 98 ما باید کامپیوتر را با ساپورت CD-ROM روشن کنیم و Fdisk را اجرا کنیم . Fdisk را استفاده می کنیم تا پارتیشن های موجود را از بین ببریم و reboot کرده و سپس یک پارتیشن جدید create می کنیم که با ظرفیت درایو match می شود . برای بار آخر reboot کرده و به ویندوز اجازه می دهیم تا پارتیشن ها را فرمت کند . برای ویندوز me و 98 , FAT32 مناسب است و برای ویندوز XP و SEVEN و VISTA از NTFSمناسب است. در این لحظه برنامه نصب ویندوز ما را با یک سری prompt های نصب راهنمایی می کند . بعد از یک جفت reboot , Windows desktop آماده است . قبل از اینکه به نصب برنامه ای بپردازیم ابتدا چک می کنیم تا مطمئن شویم تمام وسایل به صورت properly در device manager نمایش داده می شوند .